Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
mal — 1. is. 1. İribuynuzlu ev heyvanı; malqara, qaramal (inək, öküz, camış və b.). Malı naxıra qatmaq. Mal damı. – <Dərviş:> Malların köyşəyi, atların nəriltisi, gah gah da itlərin mırıltısı qulağıma gəlirdi. A. D.. Mal həkimi – baytar həkimi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pərakəndə — z. və sif. <fars.> 1. Bir yerdə və müntəzəm halda olmayan; nizamsız, qarmaqarışıq, dağınıq. Qoşun dəstə dəstə, pərakəndə bir halda gəlib keçirdi. Ç.. Direktor masanın üstündə pərakəndə halda olan kağızları nizama saldı. Q. İlkin. Pərakəndə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəvac — sif. <ər.> Müştərisi çox olan; tezsatılan, çoxişlənən, işəgedən. <Hacı Qara:> Zalım oğlu zalım, yüz yol Qurana, peyğəmbərə and içdi ki, çox rəvac maldır. M. F. A.. ◊ Rəvac tapmaq – irəli getmək, tərəqqi etmək, inkişaf etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yüngül — sif. 1. Çəkisi az olan (ağır ziddi). Yüngül yük. Yüngül çamadan. Yüngül daş. Yüngül çəkmək – çəkidə aldatmaq, əskik vermək. // Sıx olmayan, nazik. Yüngül parça. // İsti olmayan, qalın olmayan; qızdırmayan. Yüngül paltar. // Taxtadan tikilmiş.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
